Veiligheid is een belangrijke voorwaarde voor een aantrekkelijke en leefbare stad. De afgelopen jaren hebben we hier samen met onze (veiligheids)partners hard aan gewerkt. Deze inzet heeft zijn vruchten afgeworpen. Over het algemeen kunnen we concluderen dat de veiligheidssituatie in Vlaardingen de afgelopen jaren is verbeterd. Maar ondanks de behaalde resultaten zijn er de komende jaren nog genoeg (nieuwe) uitdagingen.
Zo vergt de verschuiving van geregistreerde ‘traditionele’ criminaliteit naar meer onzichtbare vormen van criminaliteit, zoals ondermijning, de komende jaren een stevige aanpak. Vlaardingen is een middelgrote stad, maar we hebben te maken met grootstedelijke ondermijningsproblematiek. Ook de drugsproblematiek blijft in onze stad de nodige aandacht vragen. Niet alleen het gebruik vormt een probleem, ook de productie, handel en maatschappelijke acceptatie. Drugscriminaliteit is bovendien de spreekwoordelijke motor van andere criminaliteitsvormen. De aanpak hiervan – bestaande uit een combinatie van preventie, toezicht en handhaving en repressie – heeft nadrukkelijk extra aandacht de komende jaren. De overheid kan dit echter niet alleen. Hier ligt een brede maatschappelijke opgave met onze ketenpartners, ondernemers en bewoners.
Daarnaast krijgen we in toenemende mate te maken met complexe casuïstiek. Het gaat daarbij om een kleine groep inwoners die met ernstige en complexe problemen kampt die het zorg- en het veiligheidsdomein raken. Denk aan kwetsbare doelgroepen in de wijken (o.a. personen met verward gedrag, ouderen, dak- en thuislozen, statushouders, personen met een verslaving en zorgmijders) waardoor de kans op sociale overlast toeneemt. Jeugdproblematiek dat zich kan uitten in vormen als jeugd- en adolescenten-criminaliteit, loverboys, drugsoverlast, maar ook persoonlijkheidsstoornissen. Mensenhandel dat zich veelal in het verborgene afspeelt, een lage aangiftebereidheid kent en daardoor voor een groot deel buiten beeld blijft, maar waar wel degelijk sprake van is in Vlaardingen. En ook de vergrijzing en het langer thuis blijven wonen van minder zelfredzame mensen, maakt dat (brand)veiligheid meer aandacht verdient dan ooit. Er is bij deze casuïstiek geen organisatie die alle puzzelstukjes in handen heeft om een oplossing te verzorgen. Voor de aanpak hiervan is samenwerking tussen de domeinen zorg en veiligheid daarom cruciaal.
Eind 2019 wordt het Integraal Veiligheidsplan 2020-2023 (het IVP) vastgesteld. Het IVP vormt de basis voor het gemeentelijk veiligheidsbeleid. Veiligheid is een complex beleidsveld dat tal van verbindingen heeft met andere (beleids)terreinen, zoals geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg, armoede, schulden, huisvesting, jeugd, scholen, werkeloosheid, etc. Het is belangrijk dat veiligheid daarbij wordt gezien als een domein-overstijgend thema en een integraal onderdeel is van meerdere beleidsvelden. Steeds vaker zien we dat de oorzaak van onveilige situaties is te herleiden naar andere beleidsvelden. Om veiligheidsvraagstukken aan te kunnen pakken moet er ook gekeken worden naar de oorzaak daar achter om deze structureel te tackelen. In het IVP zijn onze prioriteiten vastgelegd voor de komende jaren. Onze precieze inzet en acties nemen we op in de bijbehorende, jaarlijkse uitvoeringsplannen.